اربعين...

زهراست چراغ شب ظلماني حيدر زهراست طبيب تب طوفاني حيدر زهراست پريشانِ پريشاني حيدر زهراست به هر معرکه قرباني حيدر   يک جمله بُوَد ذکر لب حضرت زهرا مَن ماتَ علي حُبِ علي ماتَ شهيدا   گويد به علي نور تو را ماه ندارد دل جز تو دگر دلبر دلخواه ندارد بي تو دو جهان ارزش يک کاه ندارد من بي تو بمانم بخدا راه ندارد   هرجا که تويي فاطمه هم هست در آنجا مَن ماتَ علي حُبِ علي ماتَ شهيدا   مي‌گفت هميشه به همان حالت مضطر مردم همه کارست علي بعد پيامبر والله که من گفته‌ام اين جمله مکرر حيدر همه‌ي دين من و دين همه حيدر   با خون شده حک روي در خانه‌ي مولا مَن ماتَ علي حُبِ علي ماتَ شهيدا   من محو علي گشته ندانم که خطر چيست دل سوخته کي حس کند اين آتش در چيست حالا که علي هست دگر داغ پسر چيست سرگشته‌ي عشقش شده‌ام ضربه به سر چيست   در پشتِ در اين است کلام من شيدا مَن ماتَ علي حُبِ علي ماتَ شهيدا  اربعين......

گره کور ظهور تو منم مي دانم....

 

 

اربعين......